به وقت خبر _ در حال سپری کردن روزهای سختی هستیم،لحظاتی که شاید در آینده یادآور خاطرات تلخی باشد،اما آن چیز که ماندگار خواهد بود تفاوت شعارها و عمل هایی است که این روزها از مسئولین می بینیم.افرادی که پشت میز فریاد می زنند و کسانی که در میدان به مردم خود خدمت می کنند.

از مسئولی که فرماندار رشت را پای کار می آورد و پزشکی که از جان خود مایه می گذارد تا شخصی که این روزها به انتظار می نشیند که شاید جلسه ای برگزار شود که بتواند کمی داد و فریاد کند.

از‌ مسئولینی یاد می کنیم که تنها،روزی یک بار پشت تریبون می ایستند و آمار مرگ و میر را می دهند و واقعیت ها را پنهان می‌کنند.

از مردمی می گوییم که برای حفاظت از خانواده خود ورودی شهرها را بستند، چرا که حس کردند هیچ کس دیگر به فکرشان نیست.

ما به یاد خواهیم آورد که حتی در تهیه ماسک برای عزیزانمان عاجز بودند و درود می فرستیم بر شرف کسانی که بی هیچ منتی با تلاش،کار جهادی و حضور، به داد مردم رسیدند و در این روزهای حساس به شعارهای توخالی بسنده نکردند.

ما واقعیت ها را بخوبی می دانیم،می بینیم و می شناسیم کسانی را که ما را فراموش کرده اند،ما واقعیت را در میدان نبرد دیدیم،ما حضور را معیار سنجش قرار می دهیم نه فریادهایی که صرفا برای فضای مجازی ساخته می شوند.

این داستان هم به پایان خواهد رسید اما خروجی این داستان تلخ، شناخت مدیرنماهایی است که سالهاست در حال گرفتن ماهی از آب گل آلود هستند.